"Σήμερα υπάρχουν φάρμακα διάφορα που μπορεί να σε παραλύσουν και να χάσεις το εγώ σου. Φοβερό πράμα αυτό."!

Ὁ Ἀντίχριστος θά διώξη τούς Χριστιανούς.Ἡ καταφυγή τῶν πιστῶν εἰς τήν ἔρημο π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

«(…) οι μάρτυρες της εποχής εκείνης-γι’ αυτό και μακάριοι- θα είναι πολύ υψηλότεροι από τους μάρτυρες των περασμένων αιώνων. Γιατί; Γιατί οι μάρτυρες των περασμένων αιώνων επολέμησαν με τα όργανα του Σατανά, με εκείνους τους ανθρώπους οι οποίοι, αυτοκράτορες, έπαρχοι, ό,τι ήσαν όλοι αυτοί που στις μέρες τους έγιναν τα μαρτύρια και οι διωγμοί. Τότε όμως (ενν. στον καιρό του Αντιχρίστου) έχει κανείς να παλέσει με αυτόν τον Διάβολο προσωπικώς. Διότι ο Διάβολος δια μέσω του Αντιχρίστου θα ασκεί όλην αυτήν την μανίαν. Κι αντιλαμβάνεσθε ότι τα μαρτύρια τότε θα είναι πολύ φοβερότερα. Πολύ φοβερότερα. Πώς θα είναι προσπαθώ να συλλάβω  αλλά δεν καταλαβαίνω. Αλλ’ ο λόγος του Θεού λέγει ότι θα είναι πολύ μακαριότεροι από κάθε άλλο (μάρτυρα), κάθε άλλης εποχής μάρτυρες. 

Κάθομαι και σκέφτομαι πολλές φορές αυτό το ΣΗΜΕΙΟ και λέγω∙ Σήμερα υπάρχουν φάρμακα διάφορα που μπορεί να σε παραλύσουν και να χάσεις το εγώ σου. Φοβερό πράμα αυτό. Τότε ο μάρτυς μόνο σωματικά εδέχετο  προσβολή. Σήμερα δέχεται προσβολή με τα φάρμακα και τα χημικά πράγματα εναντίον αυτής της προσωπικότητάς του, και διαλύει αυτή η προσωπικότητά του. Είναι φοβερόν.»

(59:55-1:00:52)

ΤΟ ΕΝ ΦΑΝΑΡΙΩ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ!

 

https://episkopisyrou.gr/i-throniki-eorti-tou-oikoumenikou-patriarcheiou/

ΤΟ ΕΝ ΦΑΝΑΡΙΩ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ!  

(ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΘΡΟΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ)  

Θέμα: Το κατά Βαρθολομαίον Ευαγγέλιον και η νέα Τάξη των Προσκαλουμένων  

«Και οι μαθηταί κοιμώνται…» (π. Αυγουστίνος Καντιώτης)  

 

Αγαπητοί αδελφοί,

η ημέρα μνήμης του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, του ψαρά στο επάγγελμα και αδελφού του Αποστόλου Πέτρου, του οποίου το Κοντάκιον καλεί τους όπου γης εορτάζοντας να κράξουν από καρδίας «Εὑρήκαμεν δεῦτε τὸν ποθούμενον» βρίσκει και εφέτος πλήθος ιεραρχών της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας συναθροισμένους εντός του Πατριαρχικού καθεδρικού ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου στην Κωνσταντινούπολη!

Όπως διαβάζουμε: «Σε πανηγυρική ατμόσφαιρα το Οικουμενικό Πατριαρχείο τίμησε τη μνήμη του ιδρυτού του, Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου. Την Τρίτη, 30 Νοεμβρίου, τελέστηκε Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου» [1+]…

Συνοψίζοντας τα αποτελέσματα των ειδήσεων από ποικίλα ειδησεογραφικά κέντρα, στις 30 Νοεμβρίου 2022, τελέστηκε Θεία Λειτουργία με τη συμμετοχή 30 και πλέον «εκλεκτών» ιεραρχών. Ένας ο προεξάρχον, δέκα οι συλλειτουργούντες και είκοσι δυο οι συμπροσευχόμενοι! Στην τάξη των συμπροσευχομένων Ιεράρχων προστέθηκε μία ακόμη τάξη, η Τάξη των προσκαλούμενων. Μέλη αυτής οι «εκπρόσωποι χριστιανικών κοινοτήτων της Πόλεως», πιθανότατα και «πιστοί (άλλων πίστεων) από την Πόλη, την Ελλάδα και άλλες χώρες».

«Στην Θ. Λειτουργία», όπως πληροφορούμαστε «παρίσταται, ως κατ’ έτος, αντιπροσωπεία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.». «Κατά τη Θεία Λειτουργία», την 30^η Νοεμβρίου 2022 «παρέστη Αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ρώμης υπό τον Σεβ. Καρδινάλιο κ. Kurt Koch, Πρόεδρο του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας.» [1+].

Βρισκόμαστε λοιπόν ενώπιον μιας παν-χριστιανικής σύναξης! Και οι μαθηταί κοιμώνται…

Η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος αντιπράττει τω Χριστώ!

 

 

Η ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΗΔΑΛΙΟΥ

(Θέμα α΄: Η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος ευλογεί)

Θέμα β΄: Η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος αντιπράττει τω Χριστώ

 

«Οἱ «ἐγκεφαλικῶς νεκροί» ἀσθενεῖς δέν εἶναι βιολογικῶς νεκροί, καί γιά τόν λόγο αὐτόν ἡ ἀφαίρεση τῶν ζωτικῶν τους ὀργάνων γιά μεταμοσχεύσεις σηματοδοτεῖ τήν ἀφαίρεση τῆς ζωῆς τους.» (Κωνσταντίνος Γ. Καρακατσάνης) [1]

 

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

Ο εισαγωγικός λόγος περί ευλογίας του π. Αθανασίου Μυτιληναίου που αποτελεί ερμηνευτικό σχόλιο πάνω στον στίχο «Καὶ εὐλόγησεν ὁ Θεὸς τὸν Νῶε καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτοῖς· αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς.» (Γεν. 9,1) ως άλλος θεοδρόμος αστέρας συνεχίζει να φωτίζει τον δρόμο προς το Πηδάλιο (που είναι τόπος αλλά κυρίως ο τύπος όλων των αρωματικών φυτών και δένδρων του Παραδείσου). Το κήρυγμα του Πατρός πάνω στο Βιβλίο της Γενέσεως και συγκεκριμένα στην μετά τον Κατακλυσμό Διαθήκη του Θεού με το Νώε ξεκινά με την «Εὐλογία τοῦ Νῶε», μεταβαίνει στην «Κρεωφαγία» και φτάνει έως την «Νέα Διαθήκη» [2].

Τα ερμηνευτικά σχόλια τώρα του πατρός Αθανασίου πάνω στην «Κρεωφαγία» είναι άμεσα συνδεδεμένα με την Πατερική ερμηνεία του 63^ου Αποστολικού Κανόνα που καταθέτει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης εντός του Πηδαλίου. Θυμίζουμε τις δύο πρώτες σειρές: «Επειδή και ο Θεός δίδωντας τον περί των βρωμάτων νόμον εις τον Νώε, είπεν αυτώ· «Ως λάχανα χόρτου δέδωκα υμίν τα πάντα, πλην κρέας εν αίματι ψυχής ου φάγεσθε.» (Γεν. 9, 3-4)» [3]. 

Α΄. Η συμφωνία του Θεού με το Νώε ως θεμέλιο του 63^ου Αποστολικού Κανόνα

Ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος ερμηνεύοντας το «Καὶ εὐλόγησεν ὁ Θεὸς τὸν Νῶε καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ» (Γεν. 9,1) στέκεται μετά πάσης προσοχής και θέτει στους ακροατές του το εξής ερώτημα: «Δεν είναι αρκετό το ότι ο Θεός έκανε τους ανθρώπους, έπρεπε να προβεί και εις ευλογίαν;».

• Όπως ενθυμείσθε όταν ο Θεός έκανε τους Πρωτοπλάστους, τους ευλόγησε (Καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς. καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Θεός, λέγων· «αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς». Γεν. 1,27 -28)».  «Τίθεται όμως το ερώτημα! Δεν είναι αρκετό το ότι ο Θεός έκανε τους ανθρώπους, έπρεπε να προβεί και εις ευλογίαν; Διότι εκείνο το οποίο εξέρχεται από τα χέρια του Θεού, δεν είναι καθ’ εαυτόν ευλογημένο; ΄Καθ’ εαυτόν΄ ευλογημένο; Και πρέπει ο Θεός επιπλέον να το ευλογήσει;

Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱερόθεος, "ὅσες κοινότητες χριστιανικές δέχονταν τήν αἵρεση, δέν εἶχαν ἀποστολική διαδοχή, καί δέν ἔχουν ἔγκυρα μυστήρια, ἀφοῦ τούς ἐγκατέλειψε ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος."

 "Μερικοί σύγχρονοι θεολόγοι, γιά νά δικαιολογήσουν τόν ὅρο Ἐκκλησία καί γιά τούς ἑτεροδόξους, ἐπικαλοῦνται καί τήν φράση αὐτή καί ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ Μέγας Βασίλειος ὀνομάζει Ἐκκλησίες καί τίς κοινότητες τῶν αἱρετικῶν, ὁπότε αὐτό, ὅπως ἰσχυρίζονται, δίδει τό δικαίωμα νά ὀνομάζουν ὅλους τούς Χριστιανούς ἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ὅτι ἀνήκουν σέ Ἐκκλησίες." 

Τά «σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν»

τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Στήν ἀναφορά τῆς θείας Λειτουργίας τοῦ Μεγάλου Βασιλείου γίνεται λόγος γιά τά «σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν». Ὁ Μέγας Βασίλειος μεταξύ τῶν ἄλλων προσεύχεται στόν Θεό: «Παῦσον τά σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν».

Μερικοί σύγχρονοι θεολόγοι, γιά νά δικαιολογήσουν τόν ὅρο Ἐκκλησία καί γιά τούς ἑτεροδόξους, ἐπικαλοῦνται καί τήν φράση αὐτή καί ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ Μέγας Βασίλειος ὀνομάζει Ἐκκλησίες καί τίς κοινότητες τῶν αἱρετικῶν, ὁπότε αὐτό, ὅπως ἰσχυρίζονται, δίδει τό δικαίωμα νά ὀνομάζουν ὅλους τούς Χριστιανούς ἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ὅτι ἀνήκουν σέ Ἐκκλησίες.

Αὐτό ἐκ πρώτης ὄψεως εἶναι λογικοφανές, ἀλλά ἐάν ἀναλύση κανείς τό θέμα θά διαπιστώση ὅτι τέτοιες ἑρμηνευετικές ἀποδόσεις στόν Μέγα Βασίλειο εἶναι ἐσφαλμένες.

Κατ’ ἀρχάς ἀμέσως μετά τήν προσευχή «παῦσον τά σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν» ἀκολουθεῖ ἡ προσευχή: «τάς τῶν αἱρέσεων ἐπαναστάσεις ταχέως κατάλυσον τῇ δυνάμει τοῦ ἁγίου σου Πνεύματος». Αὐτό σημαίνει ὅτι ἐδῶ γίνεται διάκριση μεταξύ τῶν σχισμάτων, πού πρέπει νά παύσουν νά ὑπάρχουν, καί τῶν ἐπαναστάσεων τῶν αἱρέσεων πού πρέπει νά καταλυθοῦν μέ τήν δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί αὐτό γιατί οἱ αἱρέσεις εἶναι προϊόντα τοῦ πονηροῦ πνεύματος, τῶν δαιμονικῶν δυνάμεων.

Ἔπειτα, στήν ἴδια εὐχή τῆς ἀναφορᾶς προσεύχεται: «τούς ἐσκορπισμένους ἐπισυνάγαγε∙ τούς πεπλανημένους ἐπανάγαγε καί σύναψον τῇ ἁγίᾳ σου καθολικῇ καί ἀποστολικῇ Ἐκκλησία». Ἔτσι, ὑπάρχει ἡ Μία, Ἁγία, Ἀποστολική καί Καθολική Ἐκκλησία καί «οἱ πεπλανημένοι» πού ἔχουν ἀπομακρυνθῆ ἀπό αὐτή καί πρέπει νά ἐπιστρέψουν σέ αὐτήν.

Ὅποιος δέν μπορεῖ νά κάνη τήν διάκριση μεταξύ σχισμάτων καί αἱρέσεων, δέν μπορεῖ νά καταλάβη τόν λόγο τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καί κατά τόν τρόπο αὐτό τόν παρερμηνεύει καί τόν ἀδικεῖ.

Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης, Επίκαιρα και αξιοπρόσεκτα μηνύματα από τον βίο της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης

 

 

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΟΣΕΚΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

1. Τὰ νέα εἴδωλα καὶ ἡ κρατικὴ τρομοκρατία

Πρὶν ἀπὸ λίγες ἡμέρες γιορτάσαμε τὴν μνήμη τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος καὶ πανσόφου Αἰκατερίνης (25 Νοεμβρίου). Μεταξὺ ἄλλων κειμένων ποὺ διαβάσαμε γιὰ νὰ ἐφοδιασθοῦμε μὲ ὑλικὸ στὴν προετοιμασία τοῦ κηρύγματος ἦταν καὶ τὸ κείμενο τοῦ Ἁγίου Συμεὼν τοῦ Μεταφραστοῦ μὲ τίτλο «Μαρτύριον τῆς Ἁγίας καὶ Καλλινίκου Μεγαλομάρτυρος τοῦ Χριστοῦ Αἰκατερίνης»[1]. Τὸ εἴχαμε ξαναδιαβάσει καὶ παλαιότερα. Τώρα ὅμως προσέξαμε ὁρισμένα σημεῖα του, τὰ ὁποῖα δίνουν ἀφορμὴ νὰ κάνουμε παραλληλισμοὺς μὲ τὴν ἐποχή μας καὶ νὰ ἀποκομίσουμε διδάγματα καὶ μηνύματα ἐπωφελῆ γιὰ τὴν κατὰ Χριστὸν πορεία μας.

«Προς έναν απλό άνθρωπο για την ομολογία της πίστης», Αγ. Ν. Βελιμίροβιτς

Επιστολή Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Καθόσουν στο τρένο και σώπαινες. Δίπλα σου κάθονταν κάποιοι κύριοι και συζητούσαν για τους μεγάλους ανθρώπους. Ένας απ’ αυτούς απαριθμούσε ονόματα μεγάλων προσωπικοτήτων που εκτιμά και μεταξύ άλλων ανέφερε και το όνομα του Ιησού Χριστού. Κάποιος άλλος είπε ότι αυτός δεν θεωρεί τον Χριστό μεγάλο άνθρωπο. Και άρχισαν να φιλονικούν γύρω από τον Κύριό μας, κατά την προφητεία του Αγίου Συμεών ότι Αυτός θα είναι «εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον» ( Λουκ. 2,34 ). Τότε εκείνοι οι άνθρωποι απευθύνθηκαν σ’ εσένα και ρώτησαν, εάν εσύ θεωρείς τον Χριστό μεγάλη προσωπικότητα. Εσύ απάντησες όχι. Ο Χριστός δεν είναι για σύγκριση. Ο Χριστός δεν είναι μεγάλος άνθρωπος. Είναι Θεός. Ακούγοντας τα λόγια σου όλοι γέλασαν και άρχισαν να χλευάζουν την πεποίθησή σου περί του Υιού του Θεού. Μέχρι πριν λίγο διαχωρισμένοι μεταξύ τους, όπως τότε που ο Πιλάτος και ο Ηρώδης συμφιλιώθηκαν όταν ήθελαν να καταδικάσουν τον Χριστό. Κι έτσι εσύ υπό την μάστιγα των κοροϊδιών και χλευασμών ταξίδευες έως τον τόπο σου.

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ, Συμπτώματα ασεβείας και αμάθειας

                                             

«Tην ασέβειαν αυτών στενάξω, ή την αμαθίαν βδελύξομαι;»

(Μ. Βασίλειος – Εις το «Εν αρχή ην ο Λόγος» - Ε.Π.Ε. 7, 48)

 

Έπρεπε, έξι χρόνια τώρα μετά την ψευδοσύνοδο της Κρήτης, το εκκλησιαστικό πλήρωμα (Κλήρος, Λαός και Μοναχισμός) να έχει δείξει (ως ευσέβεια) την ολική πνευματική αντίθεσή του προς την «σύνοδο» και να έχει εφαρμόσει (ως γνώση πνευματική) στην πράξη την διδασκαλία της Γραφής και των Πατέρων έναντι της αιρέσεως του οικουμενισμού.

Η πικρή αλήθεια είναι, ότι η ευσέβεια και η Πατερική πρακτική (Αποτειχίσεις, διακοπή μνημοσύνου των αιρετικών Επισκόπων) παραγκωνίσθηκαν, προδόθηκαν, απαξιώθηκαν ή και αλλοιώθηκαν από μεγάλο τμήμα του πληρώματος.

Ο έλεγχος – πικρία του Μ. Βασιλείου, ισχύει και για τους σημερινούς Ορθοδόξους (;) :

«Την ασέβειαν αυτών στενάξω, ή την αμαθίαν βδελύξομαι;».

Μετάφραση: «Να στενάξω για την ασέβειά τους ή να σιχαθώ την αγραμματοσύνη τους;».

Το ελεγκτικό δίλλημα, πικρό παράπονο του Ιερού Πατρός, ευρίσκεται στην αντιαιρετική ομιλία του «Εις το “Εν αρχή ην ο λόγος”», όπου δίνει απαντήσεις σ’ ένα άθροισμα παρερμηνειών του εδαφίου με ρίζες (των παρερμηνειών) την ασέβεια και την αβαθή γνώση (άγνοια) των αιρετικών, ως απουσία του φωτός της θείας γνώσεως.

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ Ο ΘΡΑΥΣΑΣ ΤΟ ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ, ΕΤΟΣ ΞΒ' ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 2426, 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2022)

 

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ Ο ΘΡΑΥΣΑΣ ΤΟ ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Αγαπητοί αδελφοί, δέκα ημέρες πριν αλλά και λίγες μόνο ημέρες μετά την ιερή Θεομητορική εορτή των Εισοδίων, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος  σε συνεντεύξεις του προς Ιταλούς δημοσιογράφους εφανέρωσε τις από κοινού με τον Πάπα προσπάθειες που γίνονται με σκοπό τον ορισμό μιας κοινής ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα (Ορθοδόξων, Παπικών και όχι μόνο) και δεν παρέλειψε να εκφράσει την ελπίδα και τη λαχτάρα του για πλήρη κοινωνία ή αλλιώς «κοινό Ποτήριο» μετά των "Καθολικών". 

«Ευχόμαστε και προσπαθούμε να βρούμε σύντομα την απαραίτητη λύση, που θα επιτρέψει σε όλους τους Χριστιανούς όλου του κόσμου να εορτάσουν την πιο σημαντική εορτή της πίστης μας την ίδια ημερομηνία» [1], είπε την 11^η  Νοεμβρίου 2022 στους Ιταλούς δημοσιογράφους.

«Αν δεν μοιραζόμαστε την ελπίδα και τη λαχτάρα για πλήρη κοινωνία, τότε δεν μπορούμε πραγματικά να πούμε ότι είμαστε μαθητές του Χριστού. Η ένωση και η κοινωνία είναι εντολή του ίδιου του Κυρίου, ο οποίος – τη νύχτα που προδόθηκε – προσευχήθηκε με δάκρυα ώστε οι μαθητές του να είναι ένα ( Ιωάννης 17:21 ). Ο διάλογος και η συμφιλίωση δεν είναι προαιρετικές για εμάς. Είναι οδηγίες και εντολές.

Περιττό να πούμε ότι παραμένουν εμπόδια, τόσο εκκλησιαστικά όσο και θεολογικά. Όμως, στη δεκαετία του 1960, δημιουργήσαμε τον «διάλογο της αγάπης» με τον οποίο οι δύο εκκλησίες μας αντάλλαξαν επισκέψεις και επικοινωνίες με σκοπό να διαλύσουν τις παρεξηγήσεις και τις προκαταλήψεις του παρελθόντος. Και το 1980, ξεκινήσαμε τον «διάλογο της αλήθειας», όπου ως αδελφές εκκλησίες συνεχίζουμε να συζητάμε για θέματα που μας ενώνουν και μας χωρίζουν σε μια προσπάθεια να διακρίνουμε τρόπους για το κοινό μας ταξίδι προς τα εμπρός» [2], είπε σε συνέντευξή του στην παπική ιστοσελίδα “The Pillar”, λίγες μέρες μετά.

Έχοντας κατά νου τα παραπάνω λόγια του Πατριάρχη Κων/πόλεως γεννώνται πολλά ερωτηματικά με πρώτο το αν μπορούμε πραγματικά να πούμε ότι είναι μαθητές του Χριστού τόσο οι Λατίνοι, όσο και εκείνοι, οι εν ενεργεία επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος που σιωπούν και δεν αντιδρούν ιεροκανονικώς. Μπορούμε;

Ο Πατριάρχης στη συνέχεια τόνισε: “Η μετοχή εις το κοινόν ποτήριον της Θείας Ευχαριστίας προϋποθέτει ότι πορευόμεθα ομού την αυτήν οδόν.

https://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/53744-to-oikoumeniko-patriarxeio-timise-ton-idryti-tou-foto

ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ ΙΔΡΥΤΗ ΤΟΥ (ΦΩΤΟ)

Σε πανηγυρική ατμόσφαιρα το Οικουμενικό Πατριαρχείο τίμησε τη μνήμη του ιδρυτού του, Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου.

Την Τετάρτη, 30 Νοεμβρίου, τελέστηκε Πατριαρχική και Συνοδική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, με την συμμετοχή των Σεβ. Ιεραρχών Γέροντα Δέρκων κ. Απόστολου, Ειρηνουπόλεως κ. Νικάνδρου, Ιταλίας κ. Πολυκάρπου, Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐα, Ιεράρχου της Εκκλησίας της Κύπρου, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ. Στεφάνου, Αμερικής κ. Ελπιδοφόρου, Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γερασίμου, Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κύριλλου, Ισπανίας και Πορτογαλίας κ. Βησσαρίωνος, Σαράντα Εκκλησιών κ. Ανδρέου, και Βίσγκοροντ κ. Αγαπητού, εκ προσώπου της Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος χειροτόνησε στο βαθμό του διακόνου τον υποδιάκονο Βαρθολομαίο Χαραλάμπους, αδελφό της Ιεράς Μονής Οσίου Αββακούμ της Ι. Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής.

Κατά τη Θεία Λειτουργία παρέστη αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ρώμης υπό τον Καρδινάλιο Σεβ. κ. Leonardo Sandri.

Συμπροσευχήθηκαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Γέρων Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ, Γέρων Πριγκηποννήσων κ. Δημήτριος, Αρχιεπίσκοπος Ανθηδώνος κ. Νεκτάριος, Επίτροπος του Παναγίου Τάφου στην Πόλη, ο Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης κ. Γεώργιος Χριστοδούλου, Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου, εκ προσώπου του Τοποτηρητού του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου, Πανιερ. Μητροπολίτου Πάφου κ. Γεωργίου. Επίσης, οι Σεβ. Ιεράρχες Βρυούλων κ. Παντελεήμων, Δωδώνης κ. Χρυσόστομος, Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, Μυριοφύτου και Περιστάσεως κ. Ειρηναίος, Μύρων κ. Χρυσόστομος, Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας κ. Νικήτας, Ικονίου κ. Θεόληπτος, Σάρδεων κ. Ευάγγελος, Γουίνιπεγκ κ. Ιλαρίων, Κρήτης κ. Ευγένιος, Κυδωνιών κ. Αθηναγόρας, Πισιδίας κ. Ιώβ, Σηλυβρίας κ. Μάξιμος, Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλος, Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Πρόδρομος, Προύσης κ. Ιωάκείμ, και Γαλλίας κ. Δημήτριος, οι Θεοφιλ. Επίσκοποι Ρηγίου κ. Ειρηναίος, Αλικαρνασσού κ. Αδριανός, Αραβισσού κ. Κασσιανός, Τράλλεων κ. Βενιαμίν, Δορυλαίου κ. Δαμασκηνός, Δαφνουσίας κ. Σμάραγδος, Ξανθουπόλεως κ. Παΐσιος και Κνωσού κ. Μεθόδιος, ο Εξοχ. Πρέσβης της Ελλάδος στην Άγκυρα κ. Χριστόδουλος Λάζαρης, Κληρικοί, Μοναχοί και Μοναχές, εκπρόσωποι χριστιανικών κοινοτήτων της Πόλεως, Άρχοντες Οφφικιάλιοι της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας υπό τον Γενικό Γραμματέα της Αδελφότητός τους “Παναγία η Παμμακάριστος”, Εντιμολ. κ. Κωνσταντίνο Δεληκωσταντή, Άρχοντα Διδάσκαλο του Γένους, οι Γενικοί Πρόξενοι της Ελλάδος και της Ουκρανίας στην Πόλη, Ευγεν. κ. Γεωργία Σουλτανοπούλου, και Εντιμ. κ. Roman Nedilskyi, καθηγητές και μαθητές Ομογενειακών Σχολείων της Πόλης, και πλήθος πιστών από την Πόλη, και το εξωτερικό.

Κατηχούμενοι και Πιστοί (Αυτοί είχαν τις προϋποθέσεις να παραμείνουν μέχρι το τέλος στην θεία Λειτουργία και βέβαια να κοινωνήσουν των αχράντων μυστηρίων, του Σώματος και του Αίματος του Χριστού.)

                              

Κατηχούμενοι και Πιστοί

Η θεία Λειτουργία, την οποία ερμηνεύουμε στα κηρύγματα αυτά, αγαπητοί μου αδελφοί, χωρίζεται σε δύο βασικά μέρη. Το πρώτον είναι η Λειτουργία των Κατηχουμένων και το δεύτερον η Λειτουργία των Πιστών. Από την έναρξη της θείας Λειτουργίας μέχρι το Ευαγγέλιο και τις δεήσεις που ακολουθούν, μπορούσαν να παρευρίσκονται και οι κατηχούμενοι, όσοι δηλαδή προετοιμάζονταν για να βαπτισθούν, αλλά όταν ο διάκονος έλεγε “όσοι κατηχούμενοι προέλθετε, οι κατηχούμενοι προέλθετε, μη τις των κατηχουμένων, όσοι πιστοί έτι και έτι εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν”, τότε έφευγαν οι κατηχούμενοι και παρέμεναν μέχρι το τέλος στην θεία Λειτουργία όσοι ήταν βαπτισμένοι και επομένως ήταν ορθόδοξοι Χριστιανοί.

Κατηχούμενοι στην αρχαία Εκκλησία ήταν μια τάξη ανθρώπων, οι οποίοι προετοιμάζονταν για το άγιο Βάπτισμα και οι οποίοι όχι μόνον διδάσκονταν για τον Θεό, αλλά συγχρόνως, με ανάλογη αγωγή, προσπαθούσαν να καθαρίσουν την καρδιά τους από τα πάθη, δηλαδή να θεραπεύσουν το παθητικό της ψυχής. Μάθαιναν, δηλαδή, τί είναι αμαρτία και πώς μπορούν να απαλλαγούν από την αμαρτία και να ενωθούν με τον Χριστό. Οι Κατηχούμενοι, που πλησίαζε ο χρόνος να βαπτισθούν ονομάζονταν φωτιζόμενοι, γιατί μετά από λίγο καιρό θα ελάμβαναν την Χάρη του Αγίου Πνεύματος, τον φωτισμό του Θεού.

Πιστοί ήσαν όσοι είχαν βαπτισθή, όσοι είχαν φωτισθή, δηλαδή όποιων το παθητικό της ψυχής καθαρίσθηκε από τα πάθη και ο νούς τους είχε δεχθή την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος και γι’ αυτό είχαν νοερά - καρδιακή προσευχή. Αυτοί είχαν τις προϋποθέσεις να παραμείνουν μέχρι το τέλος στην θεία Λειτουργία και βέβαια να κοινωνήσουν των αχράντων μυστηρίων, του Σώματος και του Αίματος του Χριστού.