ΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΞΕΚΛΙΝΑΝ ΕΙΣ ΑΙΡΕΣΗ;

ΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΞΕΚΛΙΝΑΝ ΕΙΣ ΑΙΡΕΣΗ;

ΘΕΜΑ: ΔΩΡΕΑ ΣΩΜΑΤΟΣ (ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ ΙΣΤΩΝ)

«Πάντες ἐξέκλιναν, ἅμα ἠχρειώθησαν, οὐκ ἔστι ποιῶν ἀγαθόν, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός». (Ψαλμ. 52, 4)

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, Χριστός Ανέστη.

Τολμούμε για μία ακόμη φορά να γράψουμε ολίγες γραμμές προς φωτισμό των πιστών αδελφών μας που δυστυχώς τυφλώθηκαν από τα σύγχρονα επιστημονικά επιτεύγματα και πλέον οδηγούνται (στον γκρεμό των μεταμοσχεύσεων)  από τυφλούς Αρχιερείς των οποίων η τύφλωση οφείλετε στην τυφλή εμπιστοσύνη που έδειξαν σ’ έναν πνευματικά διεστραμμένο άνδρα ερχόμενο εξ Αμερικής…

Δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια ο άνδρας αυτός ως άλλος προδότης -όμοιος του Ιούδα - οδήγησε μέσα από μυστικά περάσματα, δήθεν θεολογικά, τους οπλισμένους με μαχαίρια χειρουργικά επιστήμονες, στον τόπο όπου το Σώμα των Πιστών συνάζεται για να προσευχηθεί και να λατρεύσει αξίως τον Αναστημένο Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Ο άνθρωπος αυτός κατόρθωσε να αποκοιμίσει τους πλησίον του Χριστού μαθητάς και να παρασύρει αυτούς οπίσω του! Δυστυχώς όλοι οι ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος (αλλά και της Κύπρου) έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην αιρετική περί «ΑΛΛΗΛΩΝ ΜΕΛΗ» θεωρία αυτού, και φτάσαμε στο σημείο, άνθρωποι ασθενείς - δήθεν «εγκεφαλικά νεκροί» - άνθρωποι βαπτισμένοι και ντυμένοι τον Ιησού Χριστό να παραδίδονται προς σφαγή με ευχές  «Ορθοδόξων» Αρχιερέων. «Ως πρόβατον επί σφαγήν ήχθης, Χριστέ Βασιλεύ, και ως αμνός άκακος προσηλώθης τω σταυρώ υπό των παρανόμων ανδρών διά τας αμαρτίας ημών φιλάνθρωπε» ( Ιδιόμελο Μ. Παρασκευής).

Αλήθεια, ποιος είναι εκείνος που αγνοεί το νόημα του ψαλμικού στίχου: «Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε»; Ποιος είναι αυτός που αγνοεί ότι «Ως Χριστιανοί, όλοι δεχτήκαμε σε κάποια στιγμή της ζωής μας τη μεγάλη ευλογία του Θεού, να βαπτισθούμε και να γίνουμε μέλη του σώματος του Χριστού. Να ενωθούμε μαζί Του, να Τον ντυθούμε»; [1].

EIMΑΣTE ΧΡΙΣTIANOI; (Ομιλ. π Μαξίμου Καραβᾶ, στην εορτη του αγ Μαξιμου του Ομολογητου, 21.1.2023)

 

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΔΑΠΕΡΓΟΛΑΣ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ

 

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ  ΔΑΠΕΡΓΟΛΑΣ 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ

Τίποτε ἀξιοσημείωτο φυσικά (καί τίποτε πού δέν ἀναμενόταν) κατά τήν προχτεσινή τελετή ἐνθρόνισης τοῦ νέου ἀρχιεπισκόπου στήν Κύπρο. Ὡς διακεκριμένος οἰκουμενιστής ἐξάλλου εἶχε φροντίσει τίς προηγούμενες μέρες νά ἐκφράσει καί πάλι τήν πρόθεσή του γιά πλήρη στήριξη καί συμπόρευση μέ τόν θλιβερό προεξάρχοντα τοῦ Φαναρίου, ἐνῶ δέν παρέλειψε νά δώσει καί τήν ἄδεια σέ δύο ψευδεπισκόπους τῆς γνωστῆς οὐκρανικῆς συμμορίας ὄχι μόνο νά παραστοῦν στήν ἐνθρόνιση, ἀλλά καί νά λειτουργήσουν στόν παλαιό καθεδρικό ναό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων (μέ τό παλαιό ἡμερολόγιο), δῆθεν «γιά τούς Οὐκρανούς πού ζοῦν στήν Κύπρο», ὅπως διαβάσαμε στό ρεπορτάζ.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Εις τα Άγια Θεοφάνεια. Γιατί ο Χριστός εβαπτίσθη;

 

ΕΙΣ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:

«ΓΙΑΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΒΑΠΤΙΣΘΗ;»

       [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 6-1-1991]  (Γ 126)

      «Ποιος είναι ο Θεός;», έλεγε ο αρχαίος κόσμος. «Τι είναι ο Θεός;», ξαναρωτούσε ο αρχαίος κόσμος. Και οι απαντήσεις πολλές. Γιατί δεν υπήρχε απάντησις. Όμως η αγάπη και η φιλανθρωπία του όντως αληθινού Θεού, που έμενε κρυμμένος από τον αμαρτωλό άνθρωπο ή καλύτερα, η αμαρτία ετύφλωσε τον άνθρωπο και δεν μπορούσε να δει, ήλθε και έγινε φανερός. Λέγει ο Απόστολος Παύλος στη σημερινή αποστολική του περικοπή που ακούσαμε, προς Τίτον: «Ἡ χρηστότης καὶ ἡ φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ». «Ἐπεφάνη». Έγινε φανερή. Αυτό θα πει «επιφάνεια». Θα πει «φανέρωσις». Η Θεοφάνεια. Θα πει: «Φάνηκε ο Θεός».

      Πώς «ἐπεφάνη»; Με την βάπτιση του Ιησού, εις τον Ιορδάνη ποταμό. Με πολύ λιτές γραμμές, ο Ευαγγελιστής Μάρκος μάς πληροφορεί: «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἀπὸ Ναζαρὲτ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐβαπτίσθη ὑπὸ ᾿Ιωάννου εἰς τὸν ᾿Ιορδάνην. Καὶ εὐθέως ἀναβαίνων ἀπὸ τοῦ ὕδατος εἶδε σχιζομένους τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸ Πνεῦμα ὡς περιστερὰν καταβαῖνον ἐπ᾿ αὐτόν· καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τῶν οὐρανῶν· σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ ηὐδόκησα». Έτσι έμαθε ο κόσμος, αγαπητοί, ότι ο Θεός είναι στον ουρανό, αφού απ’ τον ουρανό ηκούσθη η φωνή. Αλλά και εις την γην. Αλλά πανταχού παρών. Δεν έχει όμως καμία σχέση με την κτίσιν Του από πλευράς ουσίας. Δεν είναι δηλαδή η κτίσις ο Θεός. Τότε αντελήφθησαν οι άνθρωποι ότι δεν μπορούσαν να λατρεύουν την κτίσιν ως Θεόν. Ότι ο Θεός είναι Εκείνος που πήρε, προσέλαβε την κτίσιν Του, δεν εταυτίσθη με την κτίσιν Του, προσέλαβε την κτίσιν Του υπό το σχήμα της ανθρωπίνης υπάρξεως και ήλθε από αγάπη πολλή σε μας. Ότι ο Θεός είναι Ένας και Τριαδικός.